Afmæli og annað skemmtilegt

Okkur Halldóri var boðið í 80 ára afmæli um daginn. Halldór Þormar, kollegi Halldórs úr Háskólanum, prófesor emeritus í frumulíffræði og veirufræði, hélt afskaplega fína og skemmtilega veislu í Turninum í Kópavogi. Skemmtilegt fólk og sérstaklega góður pinnamatur - getur ekki klikkað!

Hér er Halldór með afmælisbarninu unglega.

Það er óhætt að segja að það sé útsýni úr turninum. Veðrið var afskaplega fallegt þennan dag og maður sá vítt og breytt um nærliggjandi sveitir.

Aldrei þessu vant var tekin mynd af okkur Halldóri saman. Ég nota því tækifærið og skelli henni hérna inn, ef þið skylduð hafa gleymt því hvernig við foreldrarnir lítum út. Sjáið bara hvað við erum myndarlegt fólk, ekki furða að við eigum svona fallegt barn saman, haa...

Talandi um barnið þá var unganum skutlað í pössun til ömmu og afa á meðan. Hér situr hann ferðbúinn á leikteppinu sínu.

Að veislu lokinni fórum við til mömmu og pabba og borðuðum með þeim og Erik og fjölskyldu.

Hér eru amma og afi með alla ungana sína. Amma á greinilega fullt í fangi með að halda þessum tveimur strákormum í skefjum. Helena fylgist vel með yfir stólbakið.

Og svo fékk afi stóóórt knúúús frá skottunni  Það er engu líkara en að hann sé bara hissa á þessum blíðuhótum en svo er nú ekki, hann er ekki óvanur því að fá knús frá þessari rúsínu.

Meira síðar gott fólk...

 

Athugasemdir

[Svava S. Steinars, 17.3.2009 kl. 14:50]

Já þetta eru sérstaklega myndarlegir foreldrar og greinilega góðir til undaneldis.  Bíð spennt eftir frekari dæmum um genablöndun ykkar

[Magnea Karlsdóttir, 18.3.2009 kl. 08:53]

Falleg eruð þið :)

Og mikið lítur Halldór vel út (meina sko Halldór Þormar) að hann skuli vera orðin áttræður!

[Hanna F. Stefánsdóttir (IP-tala skráð) 21.3.2009 kl. 15:01]

Það má vart á milli sjá hvor Halldórinn er áttræður Mikið afskaplega er nú gaman að sjá mynd af ykkur foreldrunum saman - og jú, jú, þið eruð ósköp lagleg bæði tvö Kveðjur úr vorblíðunni á Ak. Best að njóta hennar á meðan varir!!

[Halldór (IP-tala skráð) 22.3.2009 kl. 01:55]

Takk kærlega fyrir fallegar kveðjur!  Já, nafni minn Þormar lítur einstaklega vel út og ekki skemmir fyrir að hann er hið mesta ljúfmenni. Hann fæddist í hjónaherberginu í gamla Laufásbænum við Eyjafjörð en að öllum líkindum útskýrir það hans afburða gáfur og ljúfmennsku...eins og á við flesta sem fæddir eru á þessu svæði. Ekki rétt Hanna?:-) Lífsbaráttan var hörð í gamla Laufásbænum eins og sjá má hér í þessu skemmtilega viðtali sem tekið var við Halldór Þormar fyrir 8 árum: http://saga.khi.is/torf/2001/laufas/vidtalid.htm

Þessi kafli er sérstaklega fyrir þá heilbrigðisfulltrúa sem gætu villst hér inn!  

Vatnið er kapítuli út af fyrir sig. Það var ekki skúfað frá krana og þá kom vatn, ekki á þessum tíma. Það var alltaf geysilegt vandamál í Laufási þetta með vatnið, alveg frá fyrstu tíð. Það var ekki eins og á sumum bæjunum að það seitlaði vatn úr fjöllunum, svona bæjarlækur,  í Laufási var engin slíkur lækur. Hins vegar var einhver uppspretta þarna sunnar og hún rann í læk fyrir neðan túnið, suðurtún. Það var grafinn brunnur, eldri bróður minn hann Guttormur þekkti það vel að vatnið var sótt í fötur þá voru föturnar setta á herðarnar og var það mjög erfitt að bera allt þetta vatn. Svo var sett dæla í gamla bæinn og var dælt í tunnu sem stóð þar, og var mikill munur að þurfa ekki að sækja vatnið niður í læk. Auk þess var þetta vatn ekki mjög heilnæmt, eiginlega bara mengað því túnið fyrir ofan brunninn. Það seitlaði vatn af túninu og því fylgdi allskyns óþverri sem rann ofan í lækinn og vatnið var því ekki drukkið eða notað til matargerðar án þess að vera soðið. Það voru náttúrulega engar þvottavélar til á þessum tíma. Það var stór pottur á hlóðum notaður til að þvo. Svo voru fötin skoluð og á sumrin var farið með þetta í kvíslina sem rann fyrir neðan eitt túnið, bara eins og er gert í þróunarlöndunum í dag, notaðar einhverjar lækjasprænur til að þvo. Ég veit ekki hvernig þvotturinn var skolaður á veturna. Þetta voru ullarföt og svo náttúrulega tóbaksklútarnir og þetta var ekki þvegið daglega eins og í dag, kannski svona hálfsmánaðarlega eitthvað svoleiðis. Svo með skólpið að það var sofið með koppa undir rúminu og svo voru kamrar úti. Skólpinu var alltaf skvett á sama stað úti en svo var settur upp vaskur yst í göngunum þar sem skólpinu var hellt og síðan var leiðsla sem lá út og því þurfti ekki að fara út og skvetta skólpinu.

[Hanna F. Stefánsdóttir (IP-tala skráð) 22.3.2009 kl. 20:29]

Já Halldór minn Pálmar, það eru ekkert nema ljúf gáfumenni á þessu svæði og þá vil ég gjarna fara yfir fjörðinn! Það er svo gaman að lesa um hvernig aðstæður voru hjá fólki, ja fyrir ekki svo mörgum árum. Mér finnst ég stundum vera a.m.k. 100 ára þegar ég er að segja ungu fólki hvernig var þegar ég var yngri. Ekkert sjónvarp í mánuð og ein útvarpsstöð og maður labbaði allt og datt ekki í hug að láta skutla sér eitt né neitt. Ég labbaði m.a.s. í skólann þegar ég bjó á Hauganesi og er það ekki stutt leið.  Þau horfa bara gapandi á mann blessuð börnin!

[Stefán Hermannsson (IP-tala skráð) 22.3.2009 kl. 23:19]

Jú, víst eruð þið falleg hjónakornin á myndinni og afskaplega gaman að

sjá ykkur saman á mynd. Eitt verð ég jafnframt að segja að eins og menn

vita þá eruð þið svo heppin að eiga undurfagra ættingja sem eru orsök

þessað þið lítið svona vel út.   Kv.  Stefan Herm.

[Halldór (IP-tala skráð) 24.3.2009 kl. 00:56]

Já, maður er ótrúlega heppinn með ættarlauka

Pabbi talaði nú stundum um harðræðið sveitinni. Sex ára gamall þurfti hann víst að bera daglega tvo 20 lítra brúsa fulla af mjólk frá Litla-Skógi niður á Hauganes, sem er nokkurra kílómetra leið. Og ekki nóg með það því á sumrin fékk hann ekki að koma heim nema brúsarnir væru fullir af berjum sem hann þurfti að tína á bakaleiðinni. Þetta er örugglega dagsatt því aldrei hef ég staðið þann gamla að ýkjum!!